Gestart als een van de ‘verkenners’ met de opdracht of een fusie van vier Nederlandse groen gaspartijen levensvatbaar én werkbaar zou zijn. Doorgestart in de rol van directeur en het Platform Groen Gas opgestart, vorm- en kleur gegeven en nu na vier jaar zijn rol doorgegeven. Omdat het tijd is voor iets anders. Een openhartig gesprek met oud-directeur Robert Goevaers over zijn intensieve rol binnen het Platform en de groen gasbranche. Hoe kijkt hij terug op de opdracht van het Platform Groen Gas? Wat zal hem altijd bijblijven en welke adviezen heeft hij voor de toekomst? Van één van zijn bevindingen is hij overtuigt: “Je kunt een product als groen gas alleen maar neerzetten met veel energie en support uit de hele branche.”
Wat was het doel van het Platform Groen Gas in de beginfase: behalen van 2 BCM groen gas in 2030?Robert Goevaers: “Nee. In het begin lag de focus op het bij elkaar brengen van vier groen gaspartijen tot één brancheorganisatie in Nederland. Dat was de wens van het ministerie van Economische Zaken en Klimaat. Het belangrijkste was dat er vertrouwen ontstond tussen vier verschillende spelers die allemaal een andere visie hadden op de groen gasbranche. Zij zouden samen als een partij verantwoordelijk worden voor de opschaling van groen gas. Die opschaling werd vertaald naar een ambitie van 2 BCM groen gas in 2030. Weet je dat de fusie en samenwerking uiteindelijk tot stand is gekomen door één sleutelzinnetje? Ons uitgangspunt was: “We onderschrijven het behalen van 2 BCM groen gas en de noodzakelijke randvoorwaarden om dit doel te realiseren”. Die randvoorwaarden, dat was de troef. Hierdoor is het ons gelukt de totale groen gasketen lid te laten worden van het Platform. Dat is goed uit de verf gekomen en liep echt heel lekker allemaal, totdat de amfetaminezaak in Noord-Nederland op ons pad kwam.”
Je vertelt wel eens dat de amfetaminezaak een eye-opener voor je was. Wat bedoel je daarmee?
Robert: “Waar we ons als Platform hebben georganiseerd tot één groep die namens de sector het woord voert, werd het me in die periode duidelijk hoe weinig de overheid voor ons kon betekenen toen het er écht op aan kwam. Om zaken helder te krijgen én te kunnen doorpakken tijdens de amfetaminezaak, bleken we te maken te hebben met vijf verschillende overheidsdepartementen. Krijg die maar eens tegelijkertijd om tafel. En als dat lukte, had ieder departement een eigen mening of waren ze niet op de hoogte van de zaken die speelden. Daardoor was het volledig onduidelijk waar het eigenaarschap van het groen gas dossier lag. Ondanks dat dit misschien inherent is aan het complexe systeem van de energietransitie, opende het wel mijn ogen met betrekking tot samenwerkingen en je nek met elkaar durven uitsteken voor groen gas. De samenwerking met verschillende overheidsinstanties is me echt tegengevallen. Van een loket voor groen gas was zeker geen sprake. Misschien was de verwachting van mijn kant te hoog, maar ik weet dat dit ondernemers ook dwars zit. Die zijn bezig om Nederland een stukje groener te maken, zijn echt met iets moois bezig maar krijgen niet het gevoel dat ze gesteund worden door de overheid. Had ze als overheid iets meer handreiking gegeven in dat lastige dossier, dan was het gevoel achteraf zo anders geweest. Dat blijkt ook wel weer uit de SDE++ discussie over GVO’s. Een deel van de overheid doet z’n best om productie op te schalen een ander deel zet de rem er op. Groen gas is echt een mooi product. Waarom zou je er op tegen zijn? En toch krijgen we de handen er soms moeilijk voor op elkaar.”
Waar de handen wel voor op elkaar zijn gegaan is de bijmengverplichting.
Robert: “Ja, dat was een flinke klus. Achteraf zie ik de amfetaminezaak als een soort vuurdoop voor het Platform Groen Gas. De manier waarop het Platform toen is neergezet en hoe we met elkaar omgingen, zorgden ervoor dat er veel power ontstond vanuit de leden. Ik heb echt ervaren dat het door een grote stakeholdersgroep mogelijk is collectieve denkkracht op te zetten. Ik denk dat dat er ook aan heeft bijgedragen dat de bijmengverplichting nu zwart op wit staat en is opgenomen in de Klimaatnota. We zijn er nog niet helemaal, elke keer staan er toch weer een paar beren op de weg, maar dat hoort bij de energietransitie. Het is taai werk waar draagvlak vanuit alle hoeken een grote rol speelt en meer dan gewenst is.”
Hoe zie je de toekomst van het Platform Groen Gas voor je?
“Toen we van start gingen met de fusie was het een grote wens van betrokken bedrijven dat de nieuwe brancheorganisatie professioneel geregeld zou zijn, dat er een solide organisatie zou komen. Ik denk dat dat goed gelukt is, maar je ziet tot de dag van vandaag dat er nog steeds discussie is over de hoogte van het lidmaatschapsgeld. Als je als Platform groen gas echt goed in de markt wilt neerzetten, heb je een oorlogskas nodig om de zaken echt goed aan te pakken. Ik hoop dat leden dat echt onder ogen zien.”
Robert vervolgt: “Er staat nu een goed team, er zijn echt grote stappen gezet, nu is het zaak om verder door te ontwikkelen als Platform. De vraag is hoe je daarbij omgaat met tariefstructuren, lange termijn commitment van leden én de overheid, hoe je je continu proactief kunt opstellen en met elkaar blijft geloven in de toekomst van groen gas. In deze wereld bepaal je helaas niet je eigen agenda, daarvoor gebeurt er te veel. Kijk naar de val het kabinet, tot twee keer toe in de tijd dat het Platform bestaat. Het verdienmodel onder de SDE waar de bepaling van de onrendabele top een discussiepunt blijft. De complexe implementatie van de bijmengverplichting en de visie van het Platform om groen gas in te blijven zetten op meerdere markten. Kortom: het Platform is nog lang niet klaar, er zullen nog heel veel uitdagingen volgen en daarbij wens ik iedereen heel veel succes, doorzettingsvermogen en plezier. Want groen gas is en blijft een mooi product.”
